- uzbroić teren budowy
- = uzbroić plac budowy проложи́ть коммуника́ции, оснасти́ть (строи́тельный) уча́сток водопрово́дно-канализацио́нной се́тью, электроэне́ргией и т. п.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
teren — m IV, D. u, Ms. terennie; lm M. y 1. «część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem; miejsce występowania, zasięgu, odbywania się czegoś; obszar, okolica» Teren błotnisty, górzysty, pustynny, stepowy. Teren uprawny. Tereny lodowcowe,… … Słownik języka polskiego